Życie z niepełnosprawnością po udarze mózgu to ogromne wyzwanie
Udar mózgu może mieć wyniszczające i długotrwałe skutki. Według Centrów Kontroli i Prewencji Chorób (CDC), co 40 sekund ktoś w Stanach Zjednoczonych doznaje udaru mózgu. Każdego roku około 795 000 osób doznaje nowego lub nawracającego udaru. Spośród nich, około 155 000 osób umiera – to jeden zgon co cztery minuty. Około 25 procent udarów to udary nawracające.
Skutki udaru mózgu
Skutki udaru zależą od tego, która i jak duża część mózgu została uszkodzona i dotknięta udarem. Najczęstszym rodzajem udaru jest udar niedokrwienny. Dochodzi do niego, gdy naczynie krwionośne, które transportuje krew z tlenem i składnikami odżywczymi do mózgu, zostaje zablokowane (zwykle przez skrzep). Udary niedokrwienne stanowią 75 procent wszystkich występujących udarów.
Udary krwotoczne z kolei występują, gdy naczynie krwionośne w mózgu pęka i sączy się krew do tkanki mózgowej. Te udary stanowią 25 procent wszystkich udarów. W przypadku wystąpienia udaru krwotocznego rokowania są zwykle gorsze i występuje większe ryzyko śmierci niż u osoby z udarem niedokrwiennym – około 40 procent pacjentów z udarem krwotocznym umiera w ciągu 30 dni od wystąpienia udaru.
Najczęstszym rodzajem niepełnosprawności po udarze jest paraliż (trudności w poruszaniu się). Inne powszechne niepełnosprawności to spastyczność mięśni, trudności z mówieniem, trudności z połykaniem czy depresja . Osoby, które przeżyły udar, często potrzebują pomocy w wykonywaniu codziennych czynności, takich jak ubieranie się, kąpiel i jedzenie. Mogą również potrzebować pomocy psychologicznej, w przemieszczaniu się czy zarządzaniu finansami.
Skutki udaru mogą znacząco pogorszyć standard życia chorego. Istnieje wiele dostępnych usług i sposobów wsparcia, aby pomóc ludziom w odzyskaniu zdrowia i prowadzeniu samodzielnego życia. Warto zapoznać się z możliwościami, dofinansowaniem rehabilitacji, wsparciem finansowym, pomocą psychologiczną i opieką pielęgniarską, aby ułatwić życie choremu i wesprzeć go w powrocie do zdrowia.